Chemtrails

Sjeverna Amerika trenutno trpi osmu godinu sumnjivih, opasnih aerosol i elektromagnetskih operacija sprovođenih od strane vlade SAD-a maskom nacionalne sigurnosti. Zabrinuti građani gledaju u strahu dok vojni tankeri izbjeljuju nebo sa toksičnim kemikalijama koje se pretvaraju u vještačke oblake. Konstantno smo svjedoci bizarnim meteorološkim pojavama dok moćni elektromagnetski uređaji manipuliraju kako mlazne tragove tako i pojedine olujne frontove stvarajući artificijelno vrijeme i klimatske uslove. Dokumentirano je da projekti tajnih operacija uokvireni unutar ovih aerosol misija uzrokuju oboljevanje i dezorijentaciju pogođenog stanovništva sa testom biološkim agensima i psihotroničnim tehnologijama za kontrolu uma/emocionalnog stanja osobe. U dio onoga što se događa u atmosferi iznad nas upleten je tajni program Pentagona za svemirsko oružje, izrađeno za stratešku, primjenjenu i taktičku varijantu ratovanja. NASA-ine misije će uskoro biti stavljene pod kontrolu Pentagona.
Komandant Zračnih Snaga za Svemir izjavio je da, kako bi se nadzirali i oblikovali svjetski događaji, mora voditi intenzivne odlučujuće ratove sa visokom preciznošću iz svemira.
Sekretar zrakoplovstva James G. Roche izjavio je: “Sposobnost djelovanja iz svemira utječe na svaku kariku u lancu ubijanja i njen je sastavni dio.’’
Jedan uvid na nove tehnologije smrti u razvoju dao je kroz zakonodavstvo kongresmen države Ohio Dennis Kucinich. Njegov neuspješni Akt za Prezervaciju Svemira (Space Preservation Act) iz 2001. imao je namjeru da zabrani slanje u svemir sledećeg:

* elektroničkog, psihotroničkog i informatičkog oružja
* visokonaponsko oružje ultra niskih frekvencija
* oružja na bazi plazme, elektromagnetskog, soničnog i ultrasoničnog oružja
* laserskog oružja
* strateško-taktičkog ili vanzemaljskog oružja
* kemijsko biološka, klimatska i tektonska oružja
* chemtrails - kemijske mlazeve (ovaj predmet je izbrisan iz kasnije verzije, pod pretnjom pritvora).

U njihovom pohodu da ostanu na vrhu lanca ubijanja, huškaći trajnog rata svojevoljno su zagušili izvor života na ovoj zemlji, svjetlost Sunca i smanjili atmosfersku vidljivost sa polimerima i česticama koje začepljuju pluća. Ovaj ekološki terorizam je ozbiljno kompromitirao zdravlje javnosti, kako potvrđuju na hiljade svjedočanstava. Na godine masovnih apela zakonodavcima, medijima i vojnim faktorima da pruže informacije i prekinu katastrofalno degradiranje atmosfere, birokrati su se jednostavno oglušili. Znanje javnosti o tome šta nam se događa ostaje mutno poput našeg neba zbog toga što je ‘’onima koji znaju’’ stavljena brnjica zakona o nacionalnoj tajni, a Amerikanci nemaju nikakvih ovlaščenja kada se radi o pitanjima nacionalne sigurnosti.
Ostavljeni tako da sami skupljamo tragove, ovo je ono što znamo dosada:

1. Barem je jedan dio projekta aerosol mlazova nazvan Operacija Cloverleaf (petlja, ukrštanje puteva na nekoliko nivoa) vjerovatno zbog raznovrsnosti operacija koje uključuju: izmjenu meteoroloških uslova, vojnu komunikaciju, razvijanje svemirskog naoružanja, istraživanje ozona i globalnog zatopljavanja(za koje se već utvrdilo da je jedna ogromna laž) uz biološko oružje i testiranje detekcije neprijatelja.

2. Izbacivanje tona čestica materijala iz aviona pretvorilo je atmosferu naše planete u visoko nabijenu, električno-provodljivu plazmu korisnu za vojne projekte. ( Zrak koji udišemo zasićen je sintetičkim vlaknima veličine azbesta i toksičnim materijalima, uključujući soli barijuma, aluminijuma i kako je priopćeno, radioaktivni torij. Ovi materijali su elektroliti namenjeni poboljšanju provodljivostivalova vojnih radara i radio-veza. Otrovan poput arsena i dokazani uništavač ljudskog imuno sistema, atmosferski barij slabi ljudske mišiće, uključujući srce. Udahnuti aluminijum odlazi direktno u mozak i ljekari specijalisti potvrđuju da prouzrokuje oksidativni stres unutar tkiva mozga, kao uvod u formiranje neurofibralne petlje kao što je slučaj kod Alzheimerove bolesti. Radioaktivni torij je poznat kao uzročnik leukemije i drugih karcinoma.

3. Samo je malipostotak projekta vojne modifikacije atmosfere vidljiv. Ono što se ne može videti je isto tako opasno. Jonosfera, Zemlja i njeni stanovnici su konstantno bombardirani mikrovalovima visoke frekvencije korištenih za manipuliranje nabijene atmosfere u svrhu mjenjanja vremenskih prilika, skupljanja informacija i tektonskog oružja (pravljenja potresa). Nezavisni istraživač kemijskih mlazeva, Clifford Carnicom potvrđuje da smo takođe konstantno izloženi ekstremno niskim elektromagnetnim frekvencijama ( ELF-valovi) koji pulsiraju na 4 Hertza, frekvencijama za koje je poznato da imaju duboki uticaj na ljudsko biološko i mentalno funkcioniranje.

4. Postoji vrlo dobro dokumentirana biološka komponenta u neprekidnim proučavanjima atmosfere kroz koja su nacije i regije tajno podvrgnute, putem posebnih sistema isporuke, kombinacijama virusa, bakterija, myco-plazme, osušenih krvnih zrnaca i egzotičnih bioloških markera tako da izvodjači testova mogu proceniti reakciju ljudi, životinja i biljaka.

5. Multi-organizacioni megalit koji provodi ove bio-kemijske projekte protiv čovečanstva uključuje Ministarstvo za Odbranu SAD-a (DOD – U.S. Department of Defense) i njegov ogranak za istraživanja DARPA, uz Ministarstvo za Energiju (DOE – Department of Energy) sa svojom velikom mrežom nacionalnih laboratorija i sveučilišta. Duboko su umešani privatni partneri za Odbranu i farmaceutske kompanije. Vlade drugih nacija koje surađuju i vjerovatno neke agencije Ujedinjenih Nacija su suučesnici, pošto se operacije aerosola sprovode na globalnom nivou.

Brutalno kemijsko i elektromagnetsko zagađivanje samo je dio užasavajuće stvarnosti koju podnosimo. Sociopati koje besramno unakažuju nebo, klimu i vremenske prilike da bi se dokopali moći i profita isti su oni luđaci koji su vodili četiri limitirana nuklearna rata od 1991. Radioaktivno oružje, proglašeno nezakonitim i nemoralnim od strane čitavog civiliziranog svijeta, korišćeno je od strane Pentagona u Pustinjskoj oluji, Balkanskom pohodu i u trenutnim okupacionim ratovima u Avganistanu i Iraku. Malo Amerikanaca shvaća obim krvoprolića napravljenog širom planete u njihovo ime. Po naučnoj definiciji rakete, probijači tenkova i bombe za uništavanje bunkera koje su koristile snage SAD-a i Velike Britanije u Iraku i Avganistanu, u tako zvanom ratu protiv terora, su nuklearna oružja.
Ostaci radioaktivnog oružja se ne rasipaju, već ostaju u atmosferi toksični za sve organske oblike, uzrokuju genetske mutacije i kancerogeni su za sve živo tokom slijedećih 4.5 milijardi godina! Stanovnici novo-“oslobođenih” nacija od strane Pentagona sada sporo umiru od zračenja i trovanja teškim metalima. Žrtve oružja SAD-a korišćenog u Avganistanu imaju u svojim tijelima koncentraciju obogaćenih uraniumovih izotopa nikad ranije viđenu kod civilnog stanovništva. Tone obogaćenog i osiromašenog urana kontaminiraju njihovu zemlju, zrak, hranu i vodu garantirajući im bolnu smrt.
Koristeći podatke Autoriteta za Atomsku Energiju Ujedinjenog Kraljevstva (UKAEA), nuklearni naučnik Lauren Moret je izračunao da procenjenih 2.500+ tona osiromašenog uranija korištenog protiv Iraka u 1991. i 2003. čini dovoljnu količinu da izazove 25 milijona novih rak-tumora. Je li slučajnost da je broj stanovnika Iraka, po procenama CIA-e, 25 miliona?
Četvrt miliona američkih i britanskih borbenih snaga koji su pomogli Pentagonu da izvrši ovaj holokaust također je suočeno sa neizbježnom radiološkom smrću sporim sagorijevanjem. Smještene u atmoske ratne zone od 2001., koalicione jedinice su udahnule i progutale milione sitnih, nevidljivih keramičkih uranijumskih čestica koje emitiraju alfa, beta i gama zračenja smještene u pluća, bubrege, krv, limfu i kosti. Izloženost radijaciji samo jedne U-238 (uran) alfa čestice je 50 puta veće od dozvoljene doze za tijelo unutar jedne godine – po međunarodnim standardima. Kako se U-238 raspada u sestrinske izotope postaje sve radioaktivniji uzrokujući kroz vreme eskalaciju uništenja ćelija i organa.
Kontaminacija uranom dovodi do onesposobljavanja, poremećaja sistema kod više organa jednakih bolestima od kojih su patile hiljade veterana prvog Zaljevskog rata. Preko tjelesnih tečnosti otrovanih izotopima urana oboljevaju supružnici a potomstvu prijeti genetski Armagedon. Ko zna kako će se odraziti na buduću stabilnost i sigurnost SAD-a hendikepirano vojno stanovništvo koje prerano umire? Pa opet senator Chuck Hagel (republikanac-Nebraska) sada zahtjeva da Amerika isporuči još municije za svoja atomska bojišta povratkom obaveznog vojnog roka tako da “svi naši građani… podnesu odgovornost i plate neku cenu” da bi “shvatili intenzitet izazova s kojima smo suočeni.”

Uprkos lažnim negiranjima da atomsko ratovanje nanosi biološku štetu, Pentagon je dobro upoznat sa grozomornom stvarnošću uranijumskog naoružanja kroz svoja opsežna istraživanja u rasponu od 60 godina. Dokumenti Pentagona potvrđuju da je američki ratni establišment (establishment– članovi društva koji neslužbeno, posredno utiču na razne vidove javnog života, kao npr. na politiku, kulturu itd.) svijesno izlažeosobne snage opasnim nivoima radijacije. Rezultirajuća bolest onih koji se vraćaju iz ratnih zona već sada je na naslovnim stranama. Zbog toga što naši vojno-industrijski gospodari nad gospodarima bezobzirno truju upravo one šljakere-vojnike pomoću kojih ostvaruju svoje ratne igre, mi dolazimo do logičnog zaključka da nema onoga što tajno i sadistički ne bi napravili nama gradđanima.
Vojni dužnosnici lažu uporno o operacijama sa kemijskim mlazevima kao što lažu o efektima naoružanja sa osiromašenim uranom. Kada bi ljudi razmotrili objavljene naučne činjenice oko kemijskih mlazeva i naoružanja na bazi osiromašenog urana, shvatili bi kako smo svi u smrtnoj opasnosti! Aerosol operacije Pentagona i ograničeni nuklearni ratovi duboko su isprepletani. Možemo ući u trag počecima Operacije Cloverleaf sve do Strangelove-mozga doktora Edwarda Tellera, oca hidrogenske bombe i predlagača da se nuklearnim oružjem iizbombardira naseljeno priobalje da bi se preuredilo za ekonomske projekte. Prije nego što je umro 2003., Teller je bio direktor Nacionalne Laboratorije Lawrence Livermore, gde se kuju planovi za nuklearna i biološka oružja, te oružja usmjerene energije./ izvor /eugenika

Nastaviti će se.....

1997. Teller je javno naglasio svoj predlog da se koriste avioni kako bi se razasuli atmosferom milioni tona električno provodljivih metalnih čestica, tobože da bi se smanjilo globalno otopljavanje. Ubrzo nakon Tellerove prezentacije, javnost je počela uočavati po nebu frenetično šaranje kemijskih mlazeva. 2000. vesti CBS-a su priznale da naučnici “traže drastična rešenja za globalno otopljenje, uključujući manipulaciju atmosfere na masovnoj skali”. CBS je potvrdio da je plan zašititi zrak sitnim česticama koje bi “odbijale dovoljno sunčeve svijetlosti da pokrenu globalno hlađenje”. Teller je procijenio da bi se mogli iskoristiti komercijalni putnički avioni za širenje ovih čestica po cijeni od 33 centa za 1 funtu (0.4536 kilograma). Ovo dodaje vjerodostojnost izveštaju jednog menadžera avio kompamije, kojeg ugovor o poslovnoj tajni prisiljava da ostane anoniman, da su putnički avioni prisvojeni/prilagođeni za pomaganje vojsci u sprovođenju Projekta Coverleaf. Jedan Hughes avio patent iz 1991. potvrđuje da čestični materijali koji odbijaju sunčevu svjetlost mogu prolaziti kroz motore mlaznjaka. Naučni priručnik koji se sada koristi u nekim javnim školama govori o projektu omotača za zaštitu od sunčeve svjetlosti prikazujući veliki narandžasto-crveni avion sa natpisom – “Mlazni motori koje pokreće obogaćeno gorivo dodavali bi čestice u atmosferu da stvore zaštitu od Sunca.” Logo na avionu ima natpis “Particle Air” (doslovno – Čestični Zrak).
Implikacije ove ključne informacije ne bi trebale biti podcijenjene. Program da se milioni godišnjih preleta nad Amerikom pretvore u sredstvo za čestično zagađenje vrlo je ozbiljna stvar. Coverleaf čestice i polimeri što ispunjavaju zrak kojeg dišemo manji su od 10 mikrona i nevidljivi su ljudskom oku. Za uspoređenje, jedna dlaka ljudske kose je debela između 60 i 100 mikrona. Naučnici i Agencija za Zaštitu Okoline ( EPA-Enviromental Protection Agency) izvještavaju kako čestice veličine 10 mikorna ili sub-mikronske čestice prolaze mimo naših plućnih filtera i ulaze u krvotok pa izazivaju radikalne promene u endokrinom i nervnom sistemu. Mogu uzrokovati visoki krvni tlak ,srčani udar oko dva sata nakon što ih osoba udahne. One čine da krv postane ljepljiva, otežavajuči tako rad srca i povečavajući rizik začepljenjai oštečenja krvnih sudova. Istraživači u Tajvanu bilježe “značajan porast” u broju žrtava moždanih udara kada naraste nivo zagađivačkih čestica od 10 mikrona. Američko Društvo za Pluća potvrđuje da udišemo otrovnog zagađenog vazduha više nego ikada prije. Nije ni čudo da se u poslednjim godinama širom zemlje bilježi rapidni rast slučajeva astme.
Sitna sintetička vlakna zvana polimeri su deo smjese. 1990. jedan NATO-izvještaj detaljno je opisao kako avioni na velikim visinama mogu modificirati atmosferu raspršujući polimere koji bi apsorbirali elektromagnesko zračenje. SAD patent broj 6315213 opisuje kako ukršteni vodenasti polimeri raspršeni u oluji mogu reducirati kišu. Polimerski kemičar dr. R. Michael Castle proučavao je atmosferske polimere godinama. Otkrio je da neki od tih polimera sadrže bioaktivne materijale koji mogu uzrokovati “ozbiljna oštećenja kože i bolesti kada se apsorbiraju u kožu.” On je indentificirao mikroskopske polimere sazdane genetskim inžinjeringom od gljivičnih oblika mutiranih pomoću virusa. Kaže da bilioni fusarima (fungus) gljivice/virus mutiranih spora, koje sadrže moćan miko-toksin, su dio zraka koji udišemo. Alergije, dobro jutro! Možemo sa sigurnošću pretpostaviti da u našem, česticama obogaćenom, zraku istraživači eksperimentiraju rasprskavajući nano-čestice razvijene za široku paletu vojnih i industrijskih upotreba. Ove inžinjirane molekule ugljenika, male kao jedn hiljaditi dio veličine ljudske dlake, prikazuju bizarna kemijska svojstva i poznato je da podstiču oštećenje organa. Nedavna studija na Southern Methodist univerzitetu otkrila je da riba izložena jednoj vrsti nano-čestica doživi oštećenje mozga već nakon 48 sati.
Vojne aerosol operacije su izmenile klimu do ekstrema. Zračni saobraćaj je veliki podsticaj zagađenja koje jača efekt staklenika. Eksponencijalno povećanje tog prometa da bi se raspršile tone metalnih čestica koje zarobljavaju toplotu i soli barija koje oslobađaju toplinu nesumnjivo vodi prema ubrzanju globalnog zagrijavanja. Topli plinovi u atmosferi, uključujući ugljični dioksid, postigli su rekordne kvote ove godine. Pošto kvote ugljen-dioksida rastu, kvote kisika se smanjuju. 1996. naučnici za Globalnu Odgovornost su sastavili izvještaj koji tvrdi da bi opasni geo-inžinjering, kojeg je predlagao Teller i Koordinacioni Ured Istraživanja Globalnih Promena, bio apsolutno neefikasan u kroćenju globalnog otopljenja. U izveštaju se istaklo da se istraživanje klimatskog inžinjeringa finansira od strane industrije sa direktnim interesom u kontinuiranoj visokoj potrošnji fosilnih goriva. Suludi plan za inžinjering česticama je smišljen da bi se industrijskim zagađivačima osiguralo da neće nikada morati smanjiti svoje emisije toplih plinova.
Ali zato što su se zagrivanje i zagađenje drastično pogoršali otkad je aerosol projekat započeo, mi moramo posumnjati da je opravdanje programa za smanjivanje globalnog zagrijavanja samo prevara te da raspršivanje kemijskih mlazeva ima za zadatak, među drugim stvarima, stvoriti seriju “strašila”.
Modus operandi establišmenta za održavanje intenzivnog i profitabilnog pritiska nad kolektivnim američkim umom je precizno definirao satiričar H.L. Mencken ( 1880-1956) koji je napisao: “Sav cilj praktične politike je da drži stanovništvo u stanju straha, i zato željnog da ga povede u sigurnost, preteći sa beskonačnim nizom strašila, koja su sva izmišljena.” U Izveštaju sa Olovne Planine (The Report from Iron Mountain) izdanog 1967., baš kada je Pentagonov profitabilni Vijetnamski rat ubačen u višu brzinu, trust mozgova establišmenta je potvrdio kako je stanje konstantnog ratovanja apsolutno vitalno za kontroliranje i manipuliranje masama. Dokument je čak predlagao određeni broj opcija za kreiranje izmišljenih neprijatelja, primećujući da perpetualni rat potiče stanovništvo da slijepo podržava političke vlasti. Od 1930-ih, kada je Istočni establišment, uključujući porodicu Bush, koristio svoje banke i naftne kompanije u New Yorku kako bi tajno financirao Hitlerovu njemačku nacističku partiju( ima o tzome na temi "elitne obitelji koje vladaju zapadnom hemisferom") oni koji nas kontroliraju uvijek bi primijenili STRAH, koncept NEPRIJATELJA i RATA da nas drže u pokornosti.

Nastaviće se....

Kemijski mlazevi su manifestacija Četvrtog Reicha, ere korporacijskog fašizma zaštićenog moćnim vojnim aparatusom koji proizvodi neprijatelje i stvara lažne terorističke napade da nas uplaši i utera u tihu pokornost. Saddam Husein i mreža Al Qaida bili su podavno uzgajani od strane vlade SAD-a, finansirani novcem korporacija, podučavani od vojske SAD-a i korporacijskih savetnika za korisnu ulogu “neprijatelja”. Bivši nemački ministar odbrane Andreas von Bulow nedavno je potvrdio na američkom radiju da su oteti avioni uspeli obletiti istok SAD-a 11.09. 2001., bez intervencije američke vojske, jer su ti napadi bili dio pomno orkestrirane “tajne operacije” smišljene da se Amerika gurne u beskonačan sukob sa Muslimanskim svijetom. Pa je sada, vrlo prigodno, u medije procurio jedan “tajni” Pentagonov izvještaj. On tvrdi da su nagle klimatske promjene najstrašnije strašilo dosad viđeno. Stvoren od strane agenata Promjene povezanih sa CIA-om i sa Kraljevskom Dutch/Shell Grupom (Royal Dutch/Shell Group), dokument tvrdi da će nagle klimatske promjene dovesti do globalne katastrofe monumentalnih proporcija, uključujući nuklearni rat i prirodne kataklizme dok čitave nacije nestaju ispod mora, a preživeli se bore za oskudne zalihe hrane, vode i energije. Sve to u izvještaju, a Pentagon je već decenijama upleten u drastičnu manipulaciju vremenskih prilika, klime i atmosferskih uslova. SAD su koristile kemijski agens nazvan Olive Oil (Maslinovo Ulje) tokom Operation Popeye (Operacija Popaj) kako bi se stvorile dugotrajne kiše u Vijetnamu prije 40 godina. Dokument vzrakoplovstva pod imenom: “Vrijeme kao Umnoživač Snage: Vlast nad Vremenskim Prilikama do 2025.”, potpisuje svoju oružanu namjeru da stvori nagle klimatske promjene uključujući: Stvaranje i modificiranje oluja, stvaranje magle i oblaka, pojačavanje padavina, uskraćivanje padavina, induciranje suše i vještačko stvaranje “svemirskog vremena”. Ovaj dokument takođe tvrdi da će vojni cilj radikalnog modificiraNJA vremena “postati dio politike nacionalne bezbjednosti sa primjenom na domaćem tlu i u inozemstvu.Vremenska oružja se sada rutinski koriste u ratnim zonama. Građanin koji je izvještavao iz Srbije primjetio je tokom NATO operacija na Balkanu, crne oblake koji su se odjednom stvorili iz vedra neba, “grad” veličine jajeta, nerealnu grmljavinu i munje koje su prestravile ljude. Izvjestio je da su naučnici utvrdili kako je elektromagnetsko polje iznad Srbije probijeno uzrokujući da kišni sistemi zaobilaze regiju. Uz vještački izazvanu sušu naučnici takođe predviđaju da će svijet imati hiljade mrtvih od raka zbog oružja sa osiromašenim uranijem koje je tamo korišteno..
Profesor Michael Chossudovksy sa fakulteta Ottawa tvrdi da je vojni HAARP (High-frequency Active Auroral Research Program) Visoko-frekventnii Aktivni Auroralni Istraživački Program, koji operira na Aljasci kao dio Strateške Odbrambene Inicijative, moćno oruđe za modifikaciju vremenskih prilika i klime. Pod zajedničkom upravom Mornarice i zrakoplovstva SAD-a, antene HAARP-a bombarduju i griju jonosferu uzrokujući eletromagnetne frekvencije da se odbijaju natrag na zemlju, prolazeći kroz sve živo i neživo. Izumitelj HAARPa Bernard Eastlund opisao je u svom originalnom patentu kako energija sa antena može ući u interakciju sa nagomilanim atmosferskim česticama, koristiti ih kao sočivo ili fokusirajući uređaj da bi se modificiralo vrijeme. HAARP je sposoban da izazove poplave, suše i uragane, što izaziva nezadovoljstvo u Evropskom Parlamentu i ruskoj Dumi.
HAARP takođe generalizira pulseve širokog radijusa kroz ULF/ELF spektar. 2000. nezavisni su istraživači pratili HAARPovo emitiranje ispod 14 Hertza. Otkrili su da kad su ovi signali bili emitirani u velikim količinama, brzine vjetrova su prelazile 70 milja na sat. Gledali su kako ti isti valovi raspršuju veliki olujni front koji je prilazio zapadnoj obali od Kalifornije prema Britanskoj Kolumbiji. Iako je vremenska prognoza predvidjela padavine, vidjeli su na satelitskim snimcima front kako raznesen nestaje i ništa od kiše. Strašilo suše može biti oruđe za obogaćivanje i donošenje dodatne moći određenim korporacijama i vladajućim stranama. HAARP nije samo sposoban da destabilizira agrikulturu i ekološki sistem bilo gde na planeti. Njegov uticaj se može usmjeriti u određene regije da utiču na ljudske psihičke, mentalne i emocionalne funkcije tokom ne-smrtonosnih ratnih operacija. HAARP frekvencije usmjerene na određeno područje mogu napraviti katastrofalne zemljotrese iste kao zemljotres koji je ubio hiljade ljudi u Iranu, neprijateljskoj naciji - kako je vidi Bushova administracija.
Pentagonovo upozorenje oko klimatskih katastrofa sigurno nije ništa više od perfidnog pokušaja da se mase pripreme za bizarne atmosferske promene koje možemo očekivati dok vojska nastavlja brutalno uništavanje naše planete sa svojim grotesknim igračkama. A ovo je tek vrh ledenog brijega. Dr. Eastlund je sa svojom klikom razvio planove za satelite na sunčevu energiju stvorene da modificiraju vrijeme sa elektromagnetskim snopovima prema kojima će se sadašnji HAARP sistem činiti patuljast.
Kako se sve češće orkestriraju nagle klimatske promene, sigurno ćemo dobiti dodatne fašističke agencije, konstantno rastući vojni budžet i još projekata sa otrovnim česticama koji slučajno, ali prigodno, za nuspojavu imaju smanjivanje stanovništva.

Uprkos jasnim vizuelnim dokazima da se sa svakim aspektm našeg fizičkog okruženja manipuliše i oštećuje zbog ratnih igara, mnogi Amerikanci ne mogu prihvatiti činjenicu da se sprovode opasne tajne operacije od strane vlade za koju još uvek vjeruju da je veliki zaštitnik slobode. Njihova glavna blokada je zatupljeno vjerovanje da se njihovi političari nikad ne bi upustili u opasno eksperimentiranje nad čovečanstvom jer “oni takođe imaju porodice”. Povijest i objavljivanje tajnih vladinih dokumenata pobijaju takvu naivnost. Iako su i “oni” imali porodice, vlada SAD-a i njeni privatni suradnici za Odbranu su izložili građane sjeverozapadnog SAD-a ogromnim i ciljanim koncentracijama radioaktivnog joda 131 iz Hanford Nuklearnog Rezervata gde je biila proizvodnja plutonijuma za nuklearne bombe. Ta ispuštanja su raširila radijaciju niz vjetar, a neki od ljudi su primili do 350 rada zračenja dok je maksimalna sigurnosna granica postavljena na 0.25 rada godišnje. Između 1949. i 1952. radioaktivna sačma, prašina i čestice su testirani na bespomoćnim građanima Utaha i Novog Meksika.
Do 1963, 1200 testova nuklearnog oružja sprovedenog na poligonu u Nevadi izložilo je svaku osobu u SAD-u smrtonosnoj radioaktivnoj prašini, prouzrokujući milijone smrti, spontanih pobačaja, mrtvorođene dece i dece rođene sa hendikepom. Vlada SAD-a je sprovela preko 4000 eksperimenata sa zračenjem pojedinih ljudskih grupacija a da ih nije informirala.Zakasnjeli efekti decenijske izloženosti radijaciji zbog testiranja nuklearnog oružja izraženi su kroz epidemije raka i srčane bolesti, neurološke poremećaje, niske plodnosti, hroniči umor, gojaznost, disfunkciju imunog sistema i poremećaje u učenju. Otprilike pola od svih trudnoća u SAD-u za ishod imaju predporođajnu ili postporođajnu smrt ili bolesno djete.Dok vojni tankeri ispuštaju bijele kemijske tragove iznad čitave Amerike po cjeni od 3.448 dolara na sat po tankeru, prisjećamo se svjedočenja dr. Leonarda Colea iz 1994. pred Senatom gde spominje 45 godina testiranja na otvorenom tokom kojih su vojni avioni raspršili nad američkim gradovima bakterije, gljivice i kancerogene kemikalije.
Između 1962-1973, Mornarica SAD-a je sprovela stotine bio-kemijskih testova znanih kao Operacija SHAD (Shipboard Hazard and Defense – Opasnosti i obrana na brodu). SHAD projekti kao i Zlatna Jesen(Autumn Gold) i Bakrena glava (Copper Head) izložili su 10 000 pripadnika mornaričkog sastava mlazevima raspršenim iz aviona koji su sačinjavali biološke i kemijske ratne agense, uključujući nervni plin sarin. Kokteli korišćeni u tim genocidnim “testovima” sada su povezani sa rakom, srčanim i plućnim problemima od kojih pate preživjeli pokusni kunići. Rečeno nam je da su službenici Odbrane počinili ova zvjerstva kako bi naučnici mogli naučiti kako da “zaštitite” Amerikance od napada. Zašto bi se onda, u kasnim 80-im, naši “zaštitnici” bukvalno prelomili da predaju ratnoj mašineriji Saddama Husseina 90 isporuka kemijskog i biološkog naoružanja uključujući sarin, anthrax, botulizam, brucellu i Virus Zapadnog Nila? Proći će vjerovatno godine prije nego li Amerikancima kažu šta se testira na njima tokom sadašnje ere kemijskih mlazeva i ratova iz svemira. Ljudi koji su živjeli niz vetar od Hanford Nuklearnog Rezervata nisu saznali do 1986. šta je bilo oslobođeno nad njima nekih 30 godina ranije, a žrtve SHAD-a uložile su tužbu 2003. godine da bi doznale do koje su mjere bili namjerno izloženi opasnim materijama tokom 60ih.
Da bi shvatili kako je naša nacija došla do ove korupcije Sudnjeg dana, moramo se prisjetiti da je odmah po završetku Drugog Svetskog Rata vlada SAD-a započela sa Operacijom Spajalica (OPERATION PAPERCLIP) pomoću koje je veliki broj njemačkih nacističkih naučnika dovedeno u SAD. Jednom kada su dobili nove identitete, ti su majstori industrije smrti zaposleni u vojnim laboratorijima SAD-a da bi razvili zadivljujuću paletu tajnih oružja. Uz financijsku pomoć Kongresa vrhunsko dostignuće ovog spoja bilo je stvaranje novih grozomornih bioloških oružja, uključujući AIDS virus i agens koji onesposobljuje kroničnim umorom – proizveden iz myco-plazme i brucelle. Vojska je opunomoćena da nastavi smrtonosne eksperimente zbog sumnjivo složene Sekcije 1520a Poglavlje 32 U.S. koda stava 50. Zakon govori da Ministar Odbrane NE SME sprovoditi bilo kakve hemijske i biološke testove ili eksperimente nad civilnim stanovništvom, osim ako ovi testovi nisu iz medicinskih, terapeutskih, farmaceutskih, agrikulturnih, industrijskih namena ili za istraživanje uopćteno ili za zaštitu od oružja ili u svrhu sprovođenja zakona, uključujući kontrolu nemira. Dakle znači, DOD, Ministarstvo Odbrane ne može nas koristiti kao pokusne kuniće, osim ako se ne radi o bilo kakvom “dobrom” razlogu!
Zakon kaže da ljudski subjekti moraju dati svoje ovlaštenje s tim da su prije toga propisno informirani. Ali gadna rupa u zakonu u okviru Sekcije 1515 Poglavlja 32 dozvoljava da ovakva obaveza bude suspendirana izvršnim naređenjem tokom perioda nacionalne uzbune, odnosno situacije u kojoj se ova nacija nalazi konstantno pomoću dizajniranja novih strašila. Malo američkih pokusnih štakora shvaća da su Pentagonski zlikovci u Kongresu dosad:
* prisvojili milijune dolara za izradu i testiranje novih mini-nuklearnih i protiv-bunkerskih bombi
* autorizovali DOE da ponovo započne nuklearna testiranja u Nevadi
* stvorili mogućnost da DOD i DOE postanu totalno imune na zakone o zaštiti okoline tokom razvoja novih oružja – jer američkih 70.000 nuklearnih glava proizvedenih od 1945 nije dovoljno!
Dok se DOE priprema da razvije i testira četvrtu generaciju nuklearnih bombi, brojni izvještaji donose na svetlost dana dokaze teške korupcije i zastranjivanja u rukovodstvu ove agencije. DOE-no prikrivanje kontaminacije test-područja i njihovi devijantni pokušaji da umanje ozbiljnost bolesti nanesenih mnogim radnicima u nuklearnim pogonima samo su nedavni skandali.

Kada budu testirali u Nevadi nova nuklearna oružja “male snage” (definirana kao manja od 5 kilotona), oni koji žive niz vetar bi možda voleli znati da mini nuklearna bojeva glava od 5 kilotona mora probiti 150 stopa u zemlju da bi se eliminirala atmosferska radioaktivna prašina. Nijedno oružje dosad izrađeno ne može probiti dublje od 40 stopa u zemlju. Testirana nuklearna bojeva glava koja probije samo 40 stopa izbaciće milijun kubnih stopa radioaktivnih ostataka u atmosferu.
Pentagonova nova nuklearna era je u sposobnim rukama Ministra Odbrane Donalda Rumsfelda, koji je tako vešto predvodio u predostrožnom nuklearnom spaljivanju Muslimana Bliskog Istoka. Rumsfeld još uvijek nije objasnio zašto njegov resor nije obranio zgradu Pentagona uprkos činjenici da su bili upozoreni sat vremena pre, čim su oteti avioni. Ako Rumsfelda zamene zbog Pentagonskog skandala sa mučenjem Iračana, sigurno da će mu Bush naći zamenika sa jednakom imam-atomsku-putovati-želim ideologijom. U uskoj saradnji sa Rumsfeldom nalazi se štakorsko leglo pro-nuklearnih zagovornika, uključujući njegovog savetnika Keitha Paynea, grlatog advokata atomskog rata iz predostrožnosti. Payne je napisao da bi “inteligentna” nuklearna ofanziva lansirana od strane SAD-a rezultirala sa 20 milijuna američkih žrtava, “gubitak usklađen sa ciljem nacionalnog preživljavanja i oporavka.” Sada kada smo povezali povijesne i političke realnosti za koje bezglavo mašemo svojim zastavama, još uvijek se nadamo da će se dovoljan broj američkih laboratorijskih štakora čudesno probuditi iz kolektivne zapanjenosti i uvideti našu grozomornu situaciju. Na kraju krajeva, glodari imaju vrlo kratak životni vijek i uvijek su ubijeni kada više nisu korisni za nastavak istraživanja. Ironija ove horor priče je da smo mi štakori opljačkani da bi financirali svoje lično uništenje. Naš nacionalni dug od 7.2 bilijarde dolara raste za 1.8 milijardi svaki dan. Pentagon ne može opravdati 2.3 bilijarde dolara iz svojih sumnjivih transakcija. Radioaktivne operacije u Iraku koštaju 3.7 milijarde dolara mesečno, a one u Avganistanu 900 milijona dolara mesečno. Niko ne zna koliko je milijardi uloženo u Operaciju CLOVERLEAF i druge projekte-strašila. SAD troši 11000 dolara u sekundi na oružje, prema proračunima proslavljenog autora Williama Thomasa.
Dakle, dok mi čekamo veliko buđenje, uživajte u predivnom barijem-isušenom letu pod sintetičkom ceradom aluminijumski-bijelih, česticama zasićenih električnim nabojem avionskim đubretom koje se prodaje kao nebo. Izdržite što bolje možete vaše respiratorne tegobe i probleme sa očima dok gledate na goleme uljaste prstenove oko Sunca, patentni potpis kemijskog napada. Nemojte zaboraviti pozdraviti i lupiti petama kad vidite formacije letećih tankera dok rodoljubno zasićuju atmosferu sa tako gustom smjesom mikro-čestica da bacaju crne sjenke. Dok ste svjedoci mučnoj drami na nebu, zapamtite, sve je to samo dio “lanca ubijanja.”

Nastavak slijedi....ako ste mislili da je to sve,varate se ima toga, a i zašto se toliko histerizira oko pušenja i cigareta, smetaju im iz sasvim drugih razloga, a ne zato što cigarete izazivaju rak nego zato što sprečavaju djelovanje chemtrailsa... od samog početka mi je sumnjiva ta histerija oko pušenja a došla je naravno otkuda nego iz SAD-a i sada svi misle da su cigarete te koje izazivaju karcinome...bedastoća,nemojte biti naivni...

Da li cigarete zaista izazivaju rak pluca?


"PUŠENJE UBIJA DUVANSKI DIM ŠTETI LJUDIMA U VAŠOJ OKOLINI"



"PUŠENJE IZAZIVA RAK PLUĆA, RAK USNE, RAK JEZIKA, RAK GLASNIH ŽICA!"



Piše: Ivona Živković

Ovo zastrašujuće upozorenje mora se nalaziti na svakoj paklici cigareta koja je u prodaji. Naravno, iako ubijaju cigarete se i dalje legalno, i u ogromnim količinama, prodaju širom sveta.

Nekada je i alkohol bio "opasan". Bilo je to vreme njegove prohibicije u Americi od 1919. do 1933. Mala grupa ljudi uspevala je tada da kontroliše ogromno američko tržište zamajavajući američke policajce (na čelu sa "nesalomivim" Eliotom Nesom, medijskom zvezdom i verovatno običnom mafijaškom pudlicom), pa je tako tobožnja prohibicija zapravo kanalisala ogromnu zaradu isključivo u džepove mafijaša. Ovo me podseća na nestašicu goriva u Srbiji u vreme "nametnutih i ničim izazvanih sankcija" pod "vlašću" Slobodana Miloševića. Nije ga bilo na pumpama, ali ga je bilo na svakom ćošku na ulici. Narod plaćao tri puta skuplje benzin, a mala grupa veštih "švercera" zaradjivala ogroman novac.

Isto se dogadjalo sa "švercovanim" cigaretama.
Nakon "demokratskih " promena u Srbiji odmah je krenula žestoka borba za kontrolu duvanskog tržišta, uvodjenje akciznih markica, lov na "švercere" tj. "Slobine, Mirine i Markove mafijaše" i sl. Kada su trafike napunjene cigaretama (samo onih proizvodjača koji su dobili "licencu" za srpsko monopolisano tržište) i kada je takvo "tršište" uredjeno u skladu sa EU integracijama, krenulo se opet sa obaveznim nalepnicama. Naravno, cigaretni tranzicioni period i promena licenciranih trgovaca nije nikoga odveo u zatvor (u ovom poslu se ne ide u zatvor), ali su neki slobodniji strelci dobili putnu kartu za večna lovišta. U zemaljskom poslovnom lovištu zna se ko je gazda i kako se može ući u najunosnije biznise.

Dakle, biznis sa cigaretama je unosan i tu nema diskusije. Pa ko ga onda kvari zastrašivanjem pušača?

Od kada se ONI (naši vlastelini koji kontrolišu sve najunisnije biznise) toliko brinu za zdravlje nas robova? Zar nismo već primetili da im je do ljudskih života i zdravlja stalo kao do lanjskog snega? Zar nismo već shvatiliu da nas upravo ONIi truju hranom, lekovima, virusima, radioaktivnim otpadom i svime što im može doneti profit i moć?

Najrigorozniji u zabrani pušenja su Amerikanci. Tamo je danas skoro postalo sramota pušiti. Zdravlje, fitnes i redovne lekarske kontrole postale su sastavni deo života. Propagiraju ih upravo globalni mediji pod kontrolim globalnog korporativnog biznisa. "Duvanski dim ubija" - čuje se sa svih televizija.

Ali, obolelih od raka je sve više.

Japan i Grčka imaju najveći broj pušača na svetu, ali najmanji broj obolelih od raka pluća. Suprotno njima - Amerika, Australija, Rusija i neke južno pacifičke zemlje imaju najmanji broj pušača, a medju prvima su po broju obolelih od kancera pluća.

Nije li ovo malo čudno ako se prihvati da baš duvanski dim izaziva rak pluća, grla, jezika...? Da li je ova tvrdnja uopšte naučno dokazana? Koji je to sastojak u duvanskom dimu kancerogen? Gde su naučne reference za ovu tvrdnju? Ili su sve to izmislili mediji?

Nešto se tu zaista ne uklapa.

DUVAN JE STOTINAMA GODINA SMATRAN LEKOVITOM BILJKOM

Duvan je stotinama godina smatran lekovitom biljkom, da bi tek pre 50 godina postao težak porok koji ubija.

U Evropu je stigao još u srednjem veku. Španski moreplovci Rodrigo de Jarez i Lius de Tores su na Kubi prvi put otkrili magiju pušenja duvana. Potpuno zbunjeni gledali su kako urodjenici savijaju osušeno i iseckano lišće duvana u list palme ili kukuruza i "prave to u obliku puške od papira", zapisao je Jarez. "Nakon što bi zapalili jedan krak, oni bi počeli da ispijaju dim koji je odatle izlazio".

Eto, takav je bio prvi susret Evropljana sa pušenjem duvana. Taj štos sa "pijenjem" dima Jarez je doneo u Španiju i odlučio da na ulici to demonstrira.

Kada je iz usta i iz nosa počeo da mu izlazi dim, prolaznici su se toliko preplašili da ga je sveta papska inkvizicija osudila na sedam dana zatvora. Ali dok se obreo na slobodi ovo duvansko ludilo već je počelo da zahvata čitavu Španiju.

Za samo sto godina uživanje u pušenju je zahvatilo čitavu Evropu. Lekovito svojstvo duvana je bilo opšteprihvaćeno. Koristili su ga lekari protiv kašlja, glavobolje, a pomogao je u lečenju migrene i francuskoj kraljici Katarini Mediči, pa je duvan od 1561. nazivan i "kraljičinom travom".

Da je duvan božija biljka kaže i stara indijanska legenda: kada je jednom u drevnom vremenu zemlja bila jalova ljudi su masovno umirali od gladi. Tada je Veliki Duh poslao Ženu da spase čovečanstvo. Kako je putovala svetom, Žena bi svojom desnom rukom doticala zemlju i tu bi rastao krompir. Gde god bi zemlju dotakla levom rukom - tu bi nicao kukuruz. Kada je svet konačno postao bogat i plodan, Žena je sela da se odmori. Kada je ustala, na tom mestu je počeo da raste duvan...

Do ranog 20. veka skoro svaki drugi odrasli stanovnik Evrope je pušio. Lula je bila sastavni deo opreme engleskog džentlemna, Šerlok Holms je uz lulu rešavao misteriozne zločine, Čerčil je uz cigare vodio rat, umetnici su uz duvan stvarali svoja najveća dela, a rak pluća skoro da nije ni postojao.

Što je od Boga stvoreno ne može biti škodljivo.

ALI, KADA ČOVEK POŽELI DA BUDE BOG...



NUKLEARNO "SVETO TROJSTVO"

Ali, 16. jula 1945. dogodilo se ono što je čitavo čovečanstvo uvelo u katastrofu. Neodgovorne vlade najmoćnijih država sveta i danas pokušavaju da ovu katastrofu sakriju od javnosti, i to čine upravo obaveznom nalepnicom o štetnosti duvana i pomahnitalim kampanjama protiv pušenja.

Tačno u 5.30 ujutru 16.jula 1945. u američkoj vojnoj bazi u oblasti Almogordo u Novom Meksiku, uz odobrenje američke vlade izvršeno je testiranje prve nuklearne bombe punjene plutonijumom, poznato kao Trinity test. Test je bio završna faza Projekta Menhetn, koji je američke poreske obveznike tada koštao 2 milijarde dolara. NEKO u Americi želeo je da ima najmoćnije oružije na svetu.

Uranijumska bomba "Little boy" koja je radila na pricipu puške /dva uranijumska dela su aktivirana udarom eksplozivnog punjenja) i koja je 6. avgusta 1945. bačena na Hirošimu - nikada nije bila testirana. Amerikanci, navodno, nisu mogli da sakupe dovoljno uranijuma za dve bombe. Njen kreator Vilijam Dik Parsons toliko je bio siguran u svoj izum da je i sam leteo u avionu Enola Gay do Hirošime u specijalno konstruisanom odeljku kako bi sklopio svoje ubitačno čedo namenjeno japanskim civilima. Baš kao u Kubrikovom filmu "Dr. Strangelove". Odmah nakon obavljenog posla i sa osećanjem radosti (!) unapredjen je i nagradjen Srebrnom Zvezdom.

Što se tiče plutonijumske bombe, napunjeno je nekoliko komada i odlučeno je da se jedna testira. Tačno 6 kilograma plutonijuma u obliku lopte okruženo je jakim ekspozivom. Ova naprava nazvana je baš tako:"Gadget" (Naprava) . Paljenjem visokoekspolozivne mase 6 kilograma plutonijuma se toliko sažme (implodira) da eksplodira oslobadjajući ogromnu energiju.

Prva nuklearna bomba ekspoldirala je u 5 i 30, 16.jula 1945. u vazduhu iznad Novog Meksika snagom jednakom 21 000 tona TNT-a.

Jedan od učesnika testa K. Greisen je svoj prvi utisak ovako opisao:
"Čim je intenzitet svetla nestao, skinuo sam naočare i pogledao u pravcu tornja. U tom trenutku video sam plavičastu boju oko dimnog oblaka. Tada je neko povikao da treba da obratimo pažnju na udarni talas koji stiže preko zemlje".

"Postojanost dimnog oblaka me je iznenadila. Nakon prve brze eksplozije niži deo oblaka izgledao je kao da visi u vazduhu i da je tu potpuno fiksiran. Gornji deo se i dalje uzdizao, te je nakon nekoliko minuta bio najmanje 8 kilometara visok.


Niko od naučnika i "svetih" ratnika tog 16. jula 1945. nije znao tačno koliko će se energije iz ove eksplozije osloboditi. Procene su bile različite. Neki naučnici iz vojne baze Los Alamos sumnjali su da će "Naprava" uopšte i funkcionisati.

Po njihovim procenama, ukoliko sve bude u redu bomba bi oslobodila energiju oko 5.000 tona TNT. Nakon ekspolozije izračunali su da je ekspozija bila duplo jača, čak 10 000 tona TNT-a. Kasnije se pokazalo da je oslobodjena energija od čak 21 000 tona TNT-a, dakle četiri puta više nego što su neki naučnici predvidjali. Očigledno, svi ovi neodgovorni ljudi nisu imali predstavu sa čim zapravo barataju.

Da bi smo shvatili kako su ovi sumanuti ratnici tada razmišljali, pogledajmo kako je to izgledalo po sećanjima nekih od učesnika koja su danas dostupna javnosti.

Postojala su tri bunkera za posmatranje eksplozije na razdaljini oko 10 kilometara od nulte tačke. Bili su spremni da eksploziju snime iz vazduha, da izmere podrhtavanje tla od udarnog talasa, ali najveći problem im je bio kako da izmere količinu radijacije u gornjim delovima atmosfere. Niko nije imao pojma kako visoko bi radioaktivnost mogla da ide. Meteorološki izveštaj je bio takav da je obećavao vreme bez vetra (ne kaže se u kom periodu ne bi bilo vetra -da li narednih 50 000 godina), ali su "mudri" vojni planeri za svaki slučaj bili spremni da u slučaju vetra stanovništvo iz okolnih oblasti evakuišu (!)

Dok su čekali eksploziju, poveo se čak i razgovor o kladjenju. Pitanje koji je neki od "mudraca" postavio bilo je da li će "Naprava" možda spržiti čitav Novi Meksiko ili možda čitav Svet.

Robert Openhajmer kladio se u čitavih deset dolara sa Džordžom Kisijakovskim koji je uložio čitavu svoju platu, da bomba neće uopšte raditi (!)

U završnim sekundama odbrojavanja ovi "neustrašivi junaci ", od kojih su neki priznali da se ipak plaše onog što možda sledi, polegali su na zemlju u podzemnom bunkeru i to nogama okrenuti nultoj tački.

Tačno u 5.30 ujutru 16. jula 1945. imali su priliku da gledaju zastrašujuću pečurku koja će potpuno promeniti život na zemlji.


Prva reakcija ovih umobolnika je bila iznenadjene, radost i olakšanje: "Od mraka do brilijantnog sunčevog bljeska, sve se promenilo u trenutku".

Onda su momci počeli da ispijaju viski i nazdravljaju "uspehu". Pale su medjusobne čestitke i svi su osetili olakšanje. Kisijakovski, koga je ekplozija oborila na zemlju, tražio svojih deset dolara od Openhajmera.

Za sve njih je ovo moćno oružije značilo da je rat (sa Japanom) gotov. (Naravno, ovi ljudi nisu tada znali, kao što mnogi ni danas ne znaju ko je i zašto uveo Ameriku i Japan u rat, za čije interese je sve to radjeno, ko zaista kontroliše Pentagon, ko je aranžirao napad na Perl Harbur, ko je stajao iza marionete Hitlera, a ko iza marionete Staljina itd. Ali, to nije predmet ovog teksta).

Ipak, nakon prvodbitne euforije mogle su se čuti i reči direktora Trinity testa, Keneta Beinbridža: " Sada smo svi postali kurvini sinovi".

"Kurvini sinovi" koji su sproveli Trinity test: Beinbridž, general Gruvs i Openhajmer .

Uranijumska bomba nazvana "Dečko" bačena je na Hirošimu 6. avgusta 1945, a plutonijumska nazvana "Debeljko" (na slici) 9. avgusta 1945. na Nagasaki. Kakva simpatična imena su ove psihopate davale bombama!

POSLEDICE ČOVEKOVOG "STVARANJA" SU UBITAČNE

Trinity test je bila atomska eksplozija vidljiva na prostoru od 300 kilometara unaokolo.

Zvanično je tada objavljeno da je došlo do eksplozije municije u vojnoj bazi. Komandant baze Alamogordo u Novom Meksiku je nedeljama pre testa bio instruiran kakvo saopštenje da izda povodm onoga što će se dogoditi. Saopštenje je bilo kodirano i svaka reč je imala sigurnosni broj. Ništa se iz njega nije smelo naslutiti.
Kopija saopštenja je poslata agenciji AP (koju kontroliše moćna dinastija Rotšild) . Tako je lokalni "Albuquerque Tribune" na naslovnoj strani tog popodneva objavio:
"Skladište municije gde su se nalazila visoko eksplozivna sredstva i pirotehnika, eksplodirao je rano jutros u udaljenom rejonu vazdušne baze Alamogorado, proizvodeći izuzetan bljesak svetla i vazdušni udar koji je primećen po proceni Galupa 235 milja severozapadno".

Ljudi iz Pentagona (koji kontroliše katolička crkva, a ne američka vlada) učinili su tako najveći zločin u istoriji čovečanstva. Ali, trebalo je pobiti što više te japanske jeresi, zar ne? Cilj opravdava svako sredstvo.

Ali, da vidimo posledice. One su dugoročne i znače postepeno umiranje ljudi , ne decenijama, već stotinama i hiljadama godina nakon radijacije.

Za samo nekoliko sekundi milijarde smrtonosnih radioaktivnih čestica usisano je u atmosferu do visine od 10 kilometara, gde mlaznjaci lete povezujući čitav svet.
Samo jedna udahnuta čestica razara tkivo pluća koje grozničavo počinje da se brani i ćelije se umnožavaju sve dok se(po doktoru Krebsu) potpuno ne istroše sve zalihe vitamina B17 i kada se ovaj proces umnožavanja ćelija više ne može kontrolistai. To je rak pluća.

Ukoliko jedna mikroskopska čestica padne na kožu izaziva po istom principu rak kože.

Kako znamo da radioaktivne čestice izazivaju rak kože i pluća?
Test za dokazivanje uzroka svake bolesti je rigorozan. Tako se i radioaktivna čestica, na koju se sumnja, mora izolovati, onda u adekvatnim kontrolisanim uslovima u laboratoriji naterati da izazove rak kože ili rak pluća kod sisara.
Naučnici su tako žrtvovali desetine hiljada pokusnih životinja koje su namerno izložili radioaktivnim česticama. Rezultati su bili nedvosmisleni: svaki miš ili pacov u kontaktu sa ovom česticom dobijao bi rak i umirao. Dokazi su neoborivi - radioaktivne čestice izazivaju rak.

Pitanje je sada koliko ima tih čestica u vazduhu?

Pre nego što su Rusija, SAD i Britanija 5. avgusta 1963. sporazumom obustavile nuklearne probe u atmosferi, više od 4.200 kilograma plutonijuma je u nju već izbačeno.
Ako znamo da manje od jednog mikrograma plutonijuma (milionitog dela grama) koji se udahne uzrokuje smrtonosni rak pluća, vidimo da su neodgovorni ljudi izbacili u atmosferu 4,200,000,000 (4.2 milijarde) smrtonosnih doza sa česticom koja ima period raspadanja minimum 50 000 godina.

Deluje li vam to zastrašujuće? Shvatate li koliko je bila besmislena "zabrinutost" učesnika Trinity testa da bi vetar mogao da raznese radioaktivne čestice na širem područiju Novog Meksika?

Ali, ima i goreg.

Količina plutonijuma o kome je reč nalazi se u nukleranom oružiju pre detonacije. Nakon detonacije daleko veći broj čestica postaje radioaktivan jer se mnoge ozrače prilkom podizanja prašine ili peska usisanog sa tla za vreme širenja vatrene pečurke.

Ove čestice ozračene u tranzitu formiraju do sada najveći deo dima na bilo kojoj fotografiji nuklearne detonacije. U najvećem broju slučajeva nekoliko tona materijala usisano je i permanentno ozračeno na ovaj način.

Ali, da budemo krajnje restriktivni i da kažemo da je samo 1.000 kilograma materijala sa površine usisano pri svakom nadzemnom nuklearnom testu.


Pre zabrane nadzemnog nuklearnog testiranja, Rusija, Amerika i Britanija izvele su 711 atmosferskih nuklearnih testova, tako stvarajući najmanje 711.000 kilograma smrtonosnih radioaktivnih čestica. Njima treba dodati i izvornih 4.200 kilograma iz same bombe, pa se tako može proceniti da je bruto količina 715.200 kilograma radioaktivnog matarijala. To je više od milion smrtonosnih doza po kilogramu, što znači da su neodgovorni svetski kriminalci iz državnih vrhova kontaminirali atmosferu sa više od 715,000,000,000 (715 milijardi) takvih doza.

To je dovoljno da izazove rak pluća ili rak kože 117 puta na svakom čoveku na Zemlji. Ove procene je izneo novinar i publicista (i verovatno bivši operativac Mosada) Dž. Vials.

Mlazni avioni raznose ove čestice širom sveta i one se nasumice talože, ponekad se koncentrišući čak na mestima koja su veoma daleko od mesta njihovog izbacivanja u atmosferu. Naravno, raznosi ih i vetar.

Dovoljno je ponekad samo šutirati loptu na peščanoj plaži i nehotice podići u vazduh i udahnuti radioaktivnu česticu.



KAKO PRIKRITI GLOBALNU KATASTROFU......u nastavku....

KAKO PRIKRITI GLOBALNU KATASTROFU?

Dvanaest godina nakon Trinity testa postalo je očigledno za zapadne vlade da su ozračene čestice otišle van kontrole. Izveštaj Britanskog saveta za medicinska istraživanja iz 1957. navodi da broj umrlih od raka pluća više nego udvostručen u periodu od 1945 .do 1952. Za to nije dato nikakvo objašnjenje. Za vreme istog desetogodišnjeg perioda, broj mrtvih od raka u blizini Hirošime i Nagasakija je utrostručen . Do kraja 1963 . deo oko Pacifičkih Ostrva imao je pet puta veći broj slučajeva raka pluća.
Ovi podaci su naterali američku vladu da pokuša da se diskretno izvuče od odgovornosti zbog masovnih umiranja i da uzrok ovih bolesti nadje na drugoj strani.


Jedino što ljudi udišu osim vazduha bio je dim od cigareta. Tako je američka vlada počela da pravi kontrukciju u koju bi uvukla podobne naučnike (čitajte režimske) koji bi svojim adekvatnim (!) naučnim istraživanjima dokazali štetnost duvana odnosno njegovu povezanost sa pušenjem.

EVO KRIVCA!

Ali dokazati naučno da nešto izaziva odredjenu bolest tražilo je rigiorozna ispitivanja i čvrste dokaze.
Sumnjivi agens (dim cigarete) morao je biti izolovan i onda u adekvatno kontrolisanim laboratorijskim uslovima morao je da izazove rak pluća kod pokusnih životinja.


Da li verujete da ni po dvesta cigareta dnevno, u periodu od nekoliko desetina godina istraživanja, nije uspelo da proizvede rak pluća ni kod jedne testirane životinje? Ili možda vi lično poznajete nekoga ko u životu nije zapalio cigaretu, a oboleo je od raka pluća? Pa, dobro, bio je "pasivan pušač" u zadimljenoj okolini, reći će lekari. A to je, kažu , isto.


Čini se, medjutim, da su podobni naučnici bili prinudjeni da izmišljaju, dok su on savesniji (pravi naučnici) znali da to nije istina. I to su javno (koliko god su mogli ) iznosili. Da se stvari još više iskomplikuju u naučnim raspravama, doprinela je i tvrdnja profesora Teodora Sterlinga sa univerziteta Simon Fraser u Kanadi. On je čak izložio tezu da pušači mnogo redje obolevaju od raka pluća jer se pušenjem formira u plućima tanak sloj mukusa koji "predstavlja zaštitni pokrivač i tako sprečava radioaktivnu česticu da prodre dublje u tkivo". Tako je radioaktivna čestica ostaje zarobljena u ovom mukusu može čak kašljem biti i izbačena napolje.


Naučnog kontraargumenta ovoj tvrdnji profesora Sterlinga nije bilo. Ali napade na njega su izveli plaćeni kolumnisti i urednici globalnih medija. Njemu se ne može vberovati, tvrdili su , jer je od duvanskih kompanija primio 5 miliona dolara za ovo istraživanje.


Američka u druženja za borbu protiv pušenje (takozvani nevladin sektor) organizovali su pravu hajku na njega tražeći da mu univerzitet oduzme zvanje profesora. Glavnu reč u udruženjima su naravno vodile majke umrlih od raka pluća koje za njihovu smrt okrivljuju - naravno duvanski dim. Ko je finansirao njihova udruženja i kampanje, možemo da naslutimo.


Profesor Gerhard Šrauzer, predsednik Medjunarodne Asocijacije bio- neorganskih hemičara, svedočio je 1982. godine pred Komitetom za zdravlje američkog kongresa i tu potvrdio da odavno postoje dokazi da izvesni sastojci duvanskog dima deluju antikancerogeno kod testiranih životinja. On je izneo da izvesni sastojci u cigaretama deluju kao antikancerogeni agenti kod testiranih životinja koje su već dobile kancer.

Profesor Gerhard Šrauzer je kasnije pod zakletvom pred istim Komitetom rekao: "...ne postoji sastojak u duvanskom dimu za koji je dokazano da izaziva rak pluća kod ljudi". Dodao je i da: "... niko do sada nije u laboratorijskim uslovima bio u stanju da izazove rak pluća kod pokusnih životinja od duvanskog dima".

Ovo je za američku vladu bilo previše. Država je blokirala izdavanje beleški ovih njegovih ispitivanja. Kada jedna država blokira publikovanje nekog naučnog istraživanja, onda za to svakako ima debelih razloga. Postoji samo kongresna belešaka o ovom svedočenju.


Na drugom kraju sveta australijski lekar i lulaš dr Vilijam Vitbi 1978. sam je izdao knjigu "Pušenje vam koristi" (Dr William Whitby"Smoking is good for you") , gde je veličao pušenje kao izuzetno korisno za zdravlje.
Čak je 1979. raspisao nagradu od 10 000 australijskih dolara svakome ko iznese dokaz da duvan škodi zdravlju. Niko se ovom pozivu nije odazvao, pa je zaključio da dokaza i nema.

U svojoj sledećok knjizi pokušao je i da se obračuna sa onima koji pušenje proglašavaju opasnim i samo seju paniku. Kontrolisani australijski mediji su ga potpuno ignorisali (Australija je i dalje kolonija engleske aristokratije, baš kao i SAD). Dobio je publicitet samo onda kada je britanskoj princezi Margareti (strasnom pušaču) čestitao što ignoriše upozorenja da je duvan štetan.

ŠTO NE MOŽE DA TVRDI NAUKA MOGU MEDIJI


Ovo se režimskim naučnicima nije ni malo dopalo. Do 1982. mnogi su i sami počeli da veruju da je ova državna propaganda zaista naučno onovana.

Iako nisu izneti dokazi o štetnosti duvana, u školama je već učeno da je duvanski dim kancerogen i nove generacije lekara i danas izlaze sa tim znanjem kao sa naučno dokazanom činjenicom. Medicinari, naravno, uče ono što im škola servira i malo ko može da posumnja da uči izmišljotine. Podsetimo se falsifikata Evdvarda Dženera i kravljih boginja. O njemu studenti medicine uče kao o lekaru (!) koji je izumeo vakcinu.

Dakle, čim se toliko priča o štetnosti duvana, tu mora da ima nečega. Recimo, šta je sa tajnim sastojcima koje u cigarete zbog arome ubacuju proizvodjači. Tu! Tu su kancerogene materije.

Ali, ni druga strana se još nije predavala. Sva vršena istraživanja uljučivala su sve sastojke cigareta, pa i te tajne satojke, tvrdili su pravi naučnici. I ni jedan miš od duvanskog dima nije zaradio rak pluća.

Ova rasprava naučnika i lekara podeljena u dva tabora trajala je nekoliko decenija, iako je medijski često bila stavljana u drugi plan.

Ono što naučnici ne mogu da tvrde, jer nemaju naučne dokaze, plaćeni urednici i novinari mogu uvek. Novine uvek mogu da objave blo šta i da posle, ako je igra provaljena, to demantuju. I nikom ništa. Tako je krenula propaganda sa lažima. Gradjanima su pokazivane slike crnih pluća od pušača, kako bi se što više zastrašili. Samo forenzičari i patolozi mogli su da shvate tu laž, jer nikotin ne ostavlja u plućima nikave tragove i sva pluća su ružičasta. Forenzičari nikotin traže uglavnom na prstima. Crna pluća su kod rudara koji su godinama udisali ogromne količine ugljene prašine. Dakle, pušači cigareta nemaju crna pluća.